UNIQUE در SQL

unique در دستورات SQL باعث میشود که فیلد مورد نظر در database یکتا شناخته شود.
primery key  و unique در واقع تضمین یکتا بودن فیلد مورد نظر در جدول ما میشود.
در یک primery key  به طور خودکار دستور  unique  وجود دارد.
نکته: در یک جدول پایگاه داده ای شما میتوانید چندین unique  را داشته باشید اما فقط یک  primery key  میتوانید داشته باشید.

دستور unique  در جدول زیر باعث یکتا شدن مقدار "P_Id" میشود.
MySQL:

CREATE TABLE Persons
(
P_Id int NOT NULL,
LastName varchar(255) NOT NULL,
FirstName varchar(255),
Address varchar(255),
City varchar(255),
UNIQUE (P_Id)
)

SQL Server / Oracle / MS Access:

CREATE TABLE Persons
(
P_Id int NOT NULL UNIQUE,
LastName varchar(255) NOT NULL,
FirstName varchar(255),
Address varchar(255),
City varchar(255)
)

برای نام گذاری یک مجدودیت UNIQUE و یا برای معین کردن UNIQUE های موجود در یک جدول می توان از دستور زیر استفاده نمود.
MySQL / SQL Server / Oracle / MS Access:

CREATE TABLE Persons
(
P_Id int NOT NULL,
LastName varchar(255) NOT NULL,
FirstName varchar(255),
Address varchar(255),
City varchar(255),
CONSTRAINT uc_PersonID UNIQUE (P_Id,LastName)
)

ترکیب دستور های ALTER TABLE و UNIQUE یعنی UNIQE کردن یک مقدار برای جدول ساخته شده.

MySQL / SQL Server / Oracle / MS Access:

ALTER TABLE Persons
ADD UNIQUE (P_Id)

DROP کردن فیلد UNIQE :
MySQL:

ALTER TABLE Persons
DROP INDEX uc_PersonID

SQL Server / Oracle / MS Access:

ALTER TABLE Persons
DROP CONSTRAINT uc_PersonID